Monday, November 12, 2007

Puscifer’s V Is For Vagina is ruwe diamant

Die zichzelf slijpt als je hem vaker draait. De eerste keer dat ik dit album hoorde, kon ik niks met de plaat. Na Tool en A Perfect Circle had ik iets anders verwacht van Maynard James Keenan (= Puscifer) dan hij op zijn solodebuut V Is For Vagina voorschotelt. De tweede keer draaien beviel al beter. En inmiddels staat hij op mijn aaipot. Bij de V ja.

Voor de liefhebbers van eerdergenoemde bands: Puscifer heeft niks te maken met Tool of A Perfect Circle. V Is For Vagina bevat experimentele, deels industriële muziek. Puscifer zingt ook nagenoeg nergens op de manier zoals hij in beide bands doet. Meestal is zijn zang monotoon en bezwerend. Maar zonder dat het echt gaat vervelen. Daarvoor gebruikt Keenan zijn stem te expressief en heeft hij haar te veelzijdig geproduceerd. Net als de productie staan ook de veelal door elektronica gedomineerde arrangementen soms subtiel, soms uiterst grof in dienst van ’s mans zanglijnen.

Mijn favoriete tracks zijn opener Queen B dat wordt gedragen door heerlijke grooves van Primus-drummer Tim Alexander; het enigszins verontrustende Momma Sed; het heftige en dramatische The Undertaker, dat in een andere mix ook op de soundtrack stond van Underworld: Evolution (eerder, in 2003, verscheen de afsluiter van V Is For Vagina, Rev 22:20 op de soundtrack van diens voorganger Underworld); het hypnotische Indigo Children en het al genoemde, aanzienlijk traditioneler gezongen Rev 22:20, nu in de Dry Martini Mix.

Ook het artwork –een geheel nieuwe interpretatie van de plastic kaart met veiligheidsinstructies die je in het vliegtuig in je voorvakje vindt- is origineel en buitendien enorm grappig. Als je de zwarte humor van Keenan tenminste kunt waarderen of als je je in de lucht ook weleens blauw hebt geërgerd aan schreeuwende kinderen en hun vaak even irritante ouders. Heb je het album gekocht, probeer dan ook een blik te werpen in de sleuf waarin het schijfje moet. En ga eens kijken op Puscifer’s prachtige website, waar de man een geinig loopje neemt met de marketing- en merchandiseconcepten van de popindustrie. En hier nog geld aan dreigt te verdienen ook. Zitten trouwens best mooie spullies bij.

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home