Blue Man Group overrompelt

Ze staan al enkele maanden in de Amsterdamse Theaterfabriek. En elke show is uitverkocht. Na gisteravond is me ook duidelijk waarom. Ik heb de Blue Man Group gezien. Vanaf de zesde rij en zonder poncho.

Poncho's waren beschikbaar voor de eerste vijf rijen. Want de blauwe mannen uit New York zorgen werkelijk voor een spetterende show. Verf, mayo en marshmallows spatten van het podium af, maar de Blue Man Group is meer dan kliederspektakel.

Visueel stelen de drie blauwe mannen de show, maar muzikaal spelen de vier muzikanten in de twee hangende podiumcabines de hoofdrol. Opzwepende ritmes, mooi stickspel en heftige samples ondersteunen de komische mime, de percussie op onder meer trommels en een instrument dat bestaat uit zo’n honderd verlichte pvc-buizen. Met ieder een andere toon. Erg vernuftig. De muzikanten dragen zwarte pakken met dunne lijnen erop geverfd die bij blacklight zodanig oplichten dat je het idee hebt naar een 3D animatie te kijken. Ik had pas na tien minuten door dat het levende muzikanten waren.

Dit is echt totaaltheater, een andere naam kan ik er niet voor bedenken. Met weinig, maar bij vlagen erg grappige teksten – die overigens in het Nederlands waren vertaald – op papier, lichtkranten en het grote scherm boven het podium. En een show van de Blue Man Group blijft ook om een andere reden tot het eind toe spannend. Want twee keer wordt een toeschouwer uit de zaal gehaald en op het podium respectievelijk emotioneel en lichamelijk volledig gemangeld. Dus doorlopend zit je diep in je stoel gezakt, inwendig prevelend: nee, laat ze mij niet nemen. Gelukkig bleven we hier allebei van verschoond.

Bijna twee uur duurde de show. En echt, geen moment verveelde het. Sterker nog, soms kwam je ogen te kort en wist je niet waar je moest kijken. Lang verhaal kort: wie een klein beetje van theater en trommels houdt en zich wil laten verrassen, boeke zo snel mogelijk een ticket voor de nog openstaande optredens in de Theaterfabriek.