Ursuppe duurt te lang, maar blijft spannend
Opnieuw een fantastisch spel gespeeld: Ursuppe, van Doris Matthäus & Frank Nestel, een Nederlandse versie is er niet. Tenzij… maar daarover later meer. Oersoep is een bordspel, waarbij je amoebes zo lang mogelijk moet laten leven. Ze drijven met de wind mee van vakje naar vakje en eten gekleurde blokjes, de poepjes van de amoebes van de medespelers. En ze kunnen genen kopen, om bijvoorbeeld tegen de wind in te gaan of om voedsel van het oude vakje op het bord naar de nieuwe plaats van bestemming mee te nemen. Zodat de amoebe die ronde in leven blijft. Krijgt de amoebe in een bepaald vakje niet genoeg gekleurde poepjes, bijvoorbeeld omdat een kleur op is, dan sterft het. Een amoebe mag twee keer sterven voor ie van het bord verdwijnt en nieuw voedsel produceert voor de overgebleven soortgenoten. Winnaar van het spel is degene die de meeste amoebes zo lang mogelijk in de oersoep laat leven en de meeste genen heeft. Die mag namelijk per ronde de meeste stappen zetten op de evolutieladder.
Nu is het spel van Duitse makelij en niet vertaald. Maar Mike had een Nederlandse vertaling buitgemaakt in een van zijn gamers-communities en die was uitstekend. Het is aanvankelijk een redelijk complex spel, waarbij tactiek en strategisch inzicht van eminent belang zijn om het succesvol te spelen. Een ronde bevat zes onderdelen of fases. Onder meer wordt er gedobbeld om de richting van de beweging te bepalen. Die is vooraf namelijk vastgesteld door een windrichtingkaart in het midden op het bord te leggen en daar kun je vanaf wijken door een oero te betalen en met een of twee dobbelstenen te gooien, afhankelijk van je genen.
Het spel duurde alleen wel wat lang. We begonnen om kwart voor negen en waren om tien over half één klaar. Dit is te verhelpen door de evolutieladder wat te verkorten en het aantal windrichingkaartjes in te perken, en daarmee het aantal rondes. Desondanks bleef Usuppe tot het eind toe spannend. Ook is er in het spel genoeg gelegenheid om elkaar flink te naaien en af te zeiken. In het geheel niet onbelangrijk. Speel het eens!

Het spel duurde alleen wel wat lang. We begonnen om kwart voor negen en waren om tien over half één klaar. Dit is te verhelpen door de evolutieladder wat te verkorten en het aantal windrichingkaartjes in te perken, en daarmee het aantal rondes. Desondanks bleef Usuppe tot het eind toe spannend. Ook is er in het spel genoeg gelegenheid om elkaar flink te naaien en af te zeiken. In het geheel niet onbelangrijk. Speel het eens!
Labels: Board Games
2 Comments:
Jeuj, fijn dat je'm ook leuk vond.
Ursuppe vind ik zelf het meest hilarische tactische spel uit mijn collectie. Soort mooie combi tussen de zogenaamde "party game" (woord zegt 't al, gaat vooral om de pret) en "gamer's game"(zeg maar voor de liefhebber van uitgekiende spellen).
Ik zal je de volgende keer een korter spel voorschotelen...
wanneer gaan we weer?
Post a Comment
<< Home