Nu al heimwee naar Korfoe

De ouzo die we drinken kan de herinnering niet helemaal terughalen. De herinnering aan gisteravond. Toen we ons met onze appartementburen laafden aan het Griekse anijswater. Dronken en met te weinig slaap gingen we vanmorgen op pad. Met Puck en Borre als hun wakkere zelf. Het is nauwelijks te geloven dat dat vandaag was.

We halen de foto's van onze camera, en de paar filmpjes die we schoten, en we betreuren ons lot. Dat we weer in het dagelijks leven zijn beland. Dat we weer aan de arbeid moeten. Dat het WK is begonnen, is niet meer dan een kleine pleister op de wonde. Waarom hebben we zo weinig filmpjes gemaakt?

Hieronder wat kiekjes (lekker scrollen):